Zere billen.

‘Paname, paname on arrive. Avec mes rêves et mes chansons.’

Alle Franse muziek die ik de afgelopen 2 maanden heb gehoord heb ik verzameld in een afspeellijst. Als ik op shuffle druk moet ik zo’n 65 keer op doorspoelen drukken omdat ook alle K3 en minidisco liedjes in deze lijst staan. Daarnaast heb ik 90% van de Franse liedjes nu wel een keer gehoord. Het leek mij zo’n goed idee om een lijst te maken, voor de terugweg, voor thuis. Niet bedenkend dat ik deze liedjes twee maanden lang aan zou moeten horen.

De reis

Daar zit ik dan, 5,5 uur in de bus opweg naar Parijs. Na 1,5 uur afzien besluit ik deze blog te schrijven. Mijn billen doen zeer, de Franse muziek staat toch wel op, en de meneer naast mij snurkt. In deze busreis heb ik de tijd om terug te denken aan mijn avontuur deze zomer. Het zit erop. Nog een dagje overbruggen in Parijs en dan gaan we weer naar huis. Gaan we weer knuffelen met Harry en Tijger, Mama en Huub, Papa en Hidde.

Heimwee

Echt beseffen doe ik het nog niet dat ik vanaf morgen weer in m’n Nederlandse leven stap. De kans dat ik overmorgen in de supermarkt sta en in het Frans tegen de caissière begin te praten zit er dik in. En ik kan je zeggen; je m’en fous. Ik had graag nog een paar dagen willen blijven, nog een paar weken zelfs. Wat ik nog het meest ga missen zijn die rot spinnen, nachtelijke bezoekjes van tieners aan mijn slaapkamerraam, geen seconde privacy, geen wc-brillen, een douche die je om de 3 seconden aan moet drukken, het vervelende geluid van een piepende oven, en de geur van gekke, stinkende Afrikaanse kruiden. Dingen die je nooit zou willen hebben als er om gevraagd wordt, maar die je gaat missen als ze er niet zijn. Deze dingen zijn vertrouwd voor mij geworden, geven mij een thuis gevoel.

Pechvogel

Ook ben ik genomineerd voor de grootste pechvogel deze zomer. Ik zal dit af moeten kloppen, maar ik ben blij als wanneer ik thuis ben mijn pech avontuur afgelopen is. De kans dat er nog iets gaat gebeuren deze rit zit er dik in.. Ik zal een samenvatting maken van mijn pech deze zomer, gewoon zodat jullie even kunnen lachen;
* Verkeerde tickets boeken bij NS Hispeed op je heenreis, verdwalen in Nantes, je trein missen, waardoor je vervolgens met 5 uur vertraging aankomt op je camping.
* Je nieuwe IPhone 6 kapot laten vallen..
* Ongeveer 1 keer per week door je eenpersoonsbedje zakken.
* Je sleutels van je appartement doorspoelen omdat ze uit je tas vallen en je dit niet doorhebt.. Hierdoor vervolgens midden in de nacht door een raampje van 50-50 moeten klimmen.
* Twee ritjes naar het ziekenhuis maken, 1 keer omdat je in het zwembad word gegooid en last hebt van je elleboog, 1 keer omdat je snachts over een hek moet klimmen om de camping op wil komen en je enkel verstuikt.
* Überhaupt het meerdere keren over hekken moeten klimmen omdat je vergeet hoe laat de poort van de camping dichtgaat.
* Door je broek scheuren tijdens een petanque toernooi.
* Je knuffel vergeten mee te nemen naar huis vanuit de camping. Au revoir Lola, zal je missen.
* En mijn meest up to date pechgeval; in de file staan.
Zoveel pech als de vrouw die met 40 graden in haar ondergoed langs de snelweg bij een auto staat die het niet meer doet heb ik niet. (Waar gebeurt, ik heb het gezien, nee, ik heb helaas geen foto)

Oké, pitstop nummer 1 is aangebroken. De Franse muziek doet me terug denken aan m’n geweldige tijd. Ik zal het missen. Maar ook thuis zijn heeft z’n voordelen. Bedankt T4A voor de zomer van mijn leven!

A bientôt!