Valse start

La première semaine est toute nager. Een nieuwe Franse uitdrukking die ik geleerd heb deze week: het begin is altijd even wennen. En dat was het zeker. Zaterdag kwam ik aan op de camping, 20 minuten voor het hek sluit en niemand er meer in of uit kan. Het was te laat voor een rondleiding en eerlijk gezegd was alles wat ik wilde, na een hele dag in de auto, een lange douche. Echter, toen ik eronder stapte bleek dat er geen warm water was. Dus na een korte douche met koud water mijn pyjama maar aangetrokken en op bed gaan liggen. Het bed was hard en er was geen deken, alleen een dikke slaapzak, die niet echt gewenst was met 30 graden.

De volgende ochtend ging om 8 uur de wekker. Superspannend, want ik zou gaan werken met een collega die ik niet kende, een programma wat ik niet gemaakt had en een ontbijt zonder eten, want boodschappen had ik niet gedaan en kon ik ook niet meer doen. Gelukkig kwam alles helemaal goed, mijn collega, Claire, is een superchille Franse meid die gelijk zei dat ik al haar eten mocht gebruiken tot ik zelf boodschappen had gedaan. Dus begon ik opgewekt aan het ontbijt, tenminste dat was de bedoeling, want bij gebrek aan een aardappelschilmesje deed ik 20 minuten over het schillen van een sinaasappel met een broodmes. Gelukkig was hij erg lekker.

100.000 potloodpunten en 2 fikse blaren later, ja dat kan blijkbaar van punten slijpen, was de miniclub afgelopen en in de middag organiseerden we het meest awesome pingpong toernooi van welgeteld 20 minuten in de brandende zon, daarna haakte iedereen af vanwege de hitte.

Al met al zou je zeggen, oeh, das niet zo best, maar het tegenovergestelde is waar: het is hier fantastisch! De eerste week is altijd even wennen en niet alles gaat zoals je wilt, maar animatiewerk bestaat voor 50% uit improvisatie. En iedere uitdaging heeft een passende oplossing. De veel te warme slaapzak was wel lekker zacht en vormt nu met het matras een prima bed om op te liggen. Het sanitair is superschoon en om de hoek, dus een warme douche is zo geregeld. Van aquagym zonder werkende muziek, naar complete choreo van 20 minuten (waar helaas niemand op af kwam vanwege de kou). En ondertussen zijn er lucifers om onze niet werkende aansteker te vervangen. Morgen komt Claire terug met een nieuwe aansteker en ‘un coutier qui coupe’.

Al met al ben ik zeer tevreden: een prachte locatie, aardige bazen die er altijd zijn om vragen te beantwoorden, fijne collega’s om mee te werken en een programma met voldoende tijd om voor te bereiden, maar ook om even uit te rusten als dat nodig is.

Bisous, de lac d’Oriënt!