Terugspoelen, pauze, doorspoelen, stop.

Het is gek om te bedenken dat ik 7 weken en 2 dagen geleden aankwam op deze prachtige camping. Ik herinner me de reis nog alsof het gisteren was. Het is nog gekker om te bedenken dat ik over 1 week en 2 dagen alweer naar huis vertrek. Dat ik deze week alles voor het laatst zal mee maken. Mijn laatste miniclub, mijn laatste bingo, dansavond, campingdans en mijn laatste minidisco.

Ik kijk terug naar 7 weken en 2 hele mooie dagen! Waarin ik nieuwe vrienden heb gemaakt, 59 tekeningen heb ontvangen, zo’n 104 keer in het zwembad ben gegooid, heb gepaintballt, gelasergamed, een levend schilderij ben geweest, ben ingegraven in het zand, nachten lang gefeest heb, heel veel gelachen heb, genoten heb, maar ook gehuild heb en me niet op m’n plek gevoeld heb. De mooie momenten heb ik eventjes op pauze gezet, bij de minder mooie momenten heb ik op doorspoelen gedrukt.

Mijn weken waren slopend, elke dag vroeg op  en laat naar bed. Nachtjes van zo’n 5/6 uur zijn hier standaard. Ik heb meerdere malen gedacht; ik moet bij slapen, ik trek het niet meer, ik ga naar huis. Nu het bijna zo ver is, nu ik bijna naar huis kan en bij kan slapen, wil ik niet. Ik ben bang om naar huis te gaan. Waar ga ik naar terug? Ik weet wat ik hier heb, ik weet hoe ik hier geniet, maar wat heb ik in Nederland? Dit zijn dingen waar ik twee maanden de tijd voor had om over na te denken, maar waar ik geen seconde bij stil heb gestaan.

Volgende week zondag is het zo ver, dan pakken wij onze koffers en gaan we op weg. Nog een paar dagen naar Parijs, en dan is het echt voorbij. Dan moet en mag ik weer terug naar huis. Tuurlijk ben ik blij om weer naar huis te gaan. Tuurlijk mis ik mijn mams en mijn paps.

Als er nu een tijdmachine zou ontstaan en men mij zou vragen; San, als je een tijd en een plaats hebt waar je heen zou gaan, wat zou dat dan zijn? Dan zou ik zeggen dat ik terug wil naar het begin van deze zomer. Om alles nog een keer mee te mogen maken, en m’n fouten mag herstellen. Helaas kan ik niet terug spoelen en wordt het tijd om mijn avontuur op stop te zetten.

Lieve campinggasten, collega’s en spinnen in mijn huis, ik ga jullie missen. Beste camping Tropicana, met al je geweldige dingen maar ook je gebreken, jou ga ik het meest missen!