On y va

Vanaf vorige week waren er eindelijk genoeg nieuwe gezinnen aangekomen op de camping om de animatie goed op te starten. De kinderen die we hebben vermaakt waren voornamelijk jongens rond de tien jaar, die net als ik het liefst voetbalde, pingpongde of andere sportactiviteiten deden. Ontzettend leuk om spellen mee te spelen dus! Een aanrader voor huidige of toekomstige animators is een middag met waterspellen. Julien en ik hadden een zeepbaan gemaakt, een estafette waarbij water van de ene emmer naar de andere moet worden gebracht met een spons, en voetbal waarbij flessen gevuld met water de doelen waren. Gelukkig werkte het weer mee en was het zonnig, maar helaas is het hier meestal bewolkt en regent het vaak. Als ik de weersverwachting moet geloven zal het echter vanaf dinsdag rond stukken beter worden!

Na twee weken hier begint er een duidelijk ritme in te komen: hardlopen, ontbijt, mini club, lunch, middagactiviteit(en), avondeten, avondanimatie. Aan de ene kant is dat fijn, maar het is wel erg anders dan ik had verwacht. De camping is toch wat kleiner dan ik had gewild, omdat zeven weken op dezelfde plek dan een beetje benauwend lijken. Mijn Frans gaat nog steeds vooruit, al spreek ik nu ook vaak Nederlands met Cathy. Ik word regelmatig als vertaler ingezet door de Nederlandse en Franse kinderen die met elkaar willen spelen, die me nu ook “Google Translate” zijn gaan noemen. Toch weet ik dat ik nog steeds geen Frans kan schrijven, aangezien schrift en uitspraak ongelooflijk veel van elkaar verschillen hier. Het woord heg, dat in het Frans als “haie” wordt geschreven, spreek je uit als “e”. Geen wonder dus dat ik vaak woorden tijdens gesprekken niet begrijp, terwijl ik wel een boek in het Frans kan lezen.

Op mijn vrije dag ben ik met mijn Nederlandse collega Cathy gisteren naar Rodez gegaan, de dichtstbijzijnde stad in de regio. Om kwart voor acht in de ochtend (!) zaten we al in de trein, omdat onze enige andere optie om drie uur ’s middags was. Het openbaar vervoer is hier veel minder goed geregeld of frequent dan in Nederland, dat mag wel duidelijk zijn. Daardoor vrees ik dat ik de rest van de vakantie niet veel van het camping terrein af zal gaan. Cathy en ik hebben in Rodez in ieder geval lekker geshopt en geluncht, wat hard nodig was aangezien ik met iets te optimistische ideeën over zomer, zon en zwemmen mijn koffer heb ingepakt. Drie bikini’s en één dikke trui bleek niet helemaal in de goede verhouding te zijn, maar hopelijk komt daar nog verandering in…