Wiebeltanden, zwemdiploma’s en geheime liefdes – Team4Animation

“Mijn tand is er uit.” “Ik heb er al lekker vijf tanden uit.” “Ik zit al in badje twee.” “Ik ga al naar groep 4 maar ik ben pas 6.” Kinderverhalen. Het is me een fenomeen apart. Natuurlijk, ik weet wel dat kinderen vaak een hele hoop (sterke) verhalen hebben, maar hun onderwerpen en kinderlogica blijven toch erg vermakelijk. Ik zal eens wat verhalen, anekdotes en algemene informatie geven over kinderverhalen. Wie weet kan ik hier later als ik klaar ben met m’n studie nog eens een leuk pedagogisch perspectief op loslaten.

Competitiedrang

De onbetwiste gedeelde nummers 1 wat betreft onderwerpen van de verhalen zijn wiebeltanden en zwemdiploma’s. In die categorieën voeren de kinderen altijd een heuse strijd. Wie heeft er al de meeste tanden uit en wie zit al in het verste badje, of heeft zelfs het zwemdiploma al op zak? Het leuke aan die competitie is dan ook dat ze altijd elkaar proberen te overtreffen. Heeft kind numero 1 er drie tanden uit, dan is kind numero 2 al zes tanden verloren en numero 3 is zelfs al bezig met de derde keer wisselen. “Maar Saar, dat kan toch niet?” “Nou, maar het voelt wel zo.” De zwemcompetitie wordt bovendien niet alleen ín het water gevoerd, maar ook er buiten. Het lastige bij die competitie is alleen dat het ene kind zes badjes moet afleggen voordat hij of zij het A-diploma bemachtigt, terwijl een ander kind slechts drie badjes hoeft te doen. Niet helemaal eerlijk natuurlijk. Ik als neutrale toeschouwer/aanhoorder probeer ze dan toch maar allemaal zo uit te laten komen dat ze allemaal super mega goed  zijn, want ik wil ze uiteraard niet met een minderwaardigheidscomplex weer naar huis laten gaan.

Kalverliefde

Op nummer drie staat de (geheime) liefde. Elkaar een knuffel geven is doodeng en zéker een teken dat je verliefd op elkaar bent. Daarom gebeurt dit ook niet snel in het openbaar en is het het veiligst om de naam van je secret-lover maar gewoon voor je te houden. Ik zal een voorbeeldje geven van een Frans meisje, 5,5 jaar (ja die cinq ans ET DEMI is erg belangrijk voor haar). Zij heeft twee uur lang (!) aan me gevraagd of ik wilde vragen wat de naam van haar geliefde is. Hier kreeg ik helaas geen antwoord op, zelfs niet na haar op mijn knieën gesmeekt te hebben. Gelukkig zijn daar dan de reddende engelen (moeders, red.). Aan het eind van de Miniclub vertelde ik haar dat haar dochter verliefd is en toen moeder één naam zei, was het gelijk de goede. Gelukkig is het kinderleven niet zo moeilijk en antwoordde het meisje dat ze dan nu wel op iemand anders verliefd wordt, want de naam van haar geliefde moet geheim blijven. Voilà, kinderlogica.

Een paar gezellige kwebbelkousen

Bijzondere gesprekken

Een ander iets wat ik zo leuk vind aan kinderen die verhalen vertellen, is dat ze gerust met z’n vijven tegelijkertijd een verhaal tegen me beginnen. Het liefst nog in drie verschillende talen. Wanneer je dan op kind 1 reageert, gaan kind 2 t/m 5 ondertussen gerust door met hun eigen verhaal, om dat verhaal vervolgens te eindigen met een vraag. Gelukkig kan je die vragen meestal beantwoorden met ‘ja’ of ‘goedzo’ of gewoon even lief glimlachen, dan lijkt het net alsof je het verhaal gevolgd hebt en is het kind tevreden. Een verhaal beginnen in een setting met nogal veel geluid, bijvoorbeeld tijdens de Minidisco of de karaoke, is ook favoriet. Hier even een voorbeeldje. Amber: “De aarde is aan het doodgaan.” Ik: “Huh, de aarde gaat dood, wat bedoel je?” Amber: “Neehee, de aarde is aan het rondgaan.” Ik: “…” Aha, totaal niet random dit onderwerp zo tijdens de karaoke met volume 100 en vijftig meezingende mensen om je heen. Maargoed, laten we dat ook maar gooien op de kinderlogica. Het levert in ieder geval bijzondere gesprekken op. Nu de zomer ten einde komt, mag ik nog één weekje genieten van al die leuke kinders met hun verhalen, maar deze zal ik zodra ik weer thuis ben met jullie in real life delen.

Voor nu een zonnige groet, hopelijk wordt het Nederlandse weer nog wat beter en sterkte aan de kinders die weer naar school moeten, jullie hebben er een topzomer van gemaakt!

Bisous, Manon