Ready, set, GO!

He he, het is zover. Over een klein halfuurtje vertrekken we richting Breda. Vanaf hier begint de reis pas echt. We zullen reizen naar Saint-Jean-De-Monts, en ik kan je zeggen, dat is best een end.

Mijn stem is nog enigszins schor, Lenny zit nog op mijn onderarm en ook kusjesdag van K3 zit nog hoorbaar in mijn hoofd. Na een super mooi trainingsweekend afgelopen weekend is het eigenlijk al zo ver. Wat een mooie mensen heb ik ontmoet zeg. Ik heb nog nooit zo veel liefde gevoeld voor mensen die ik net ken. Stuk voor stuk toppers zijn jullie!

Veel tijd om terug te denken aan dit weekend of het te verwerken heb ik niet. De wasjes zijn gedaan, de koffers ingepakt en ook mijn 12 boterhammen zijn gesmeerd. Al met al zijn we er klaar voor dus. Terwijl ik dit typ geniet ik van mijn laatste ice tea en pinkt mama een traantje weg. Logisch wel, haar kleine meid gaat namelijk op avontuur. Ze heeft het zwaar. Ik heb er zin in! Zij iets minder. Maar ik ben er klaar voor! Ik kan het. Het is zo ver, we gaan. Lang wachten wordt beloond. Als ik mijn lange busreizen overleefd heb hoop ik jullie weer een berichtje te kunnen schrijven.

Lieve schatten, het gaat jullie goed. Jullie kunnen het ook, ik vind jullie lief, ben super trots op jullie, en zal aan jullie denken. Heeeeeel veel plezier en geniet ervan! Kusjes.