Nog 100 dagen te gaan…

“Bonjour, bonjour, bonjour. Ça va? Oortjes uit… Dankjewel. Hé, niet rennen! Bonjour, bonjour…” Als de laatste binnen is, doe ik de deur achter me dicht. De les kan beginnen. “Mevrouw, waar was u vorige week toen we uitval hadden?” vraagt een leerling. “Ik had een trainingsweekend voor mijn animatiewerk.” “Wat ging u allemaal doeeeeen?” Ik zucht en denk na. Wat hebben we ook al weer allemaal gedaan? Bijna te veel om op te noemen. Het begon met minidiscodansjes, een voorstelrondje en een kringspel. We hebben in groepjes sport- en spelactiviteiten georganiseerd, geknutseld, Lenny verstopt en gezocht, een aquagymchoreografie bedacht… En niet te vergeten de one minute of fame. “Heel veel dingen, maar vooral heel veel dansjes. Deden jullie vroeger ook altijd mee met de minidisco?” “Ja, nee, altijd, nooit, kunt u een dansje voordoen?” Ik lach en schud mijn hoofd. “Okee, genoeg gekletst, on commence. Maintenant, tout le monde s’assoit. Prends ton livre et ferme ta bouche.”

Encore 100 jours…

Vertaling: nog 100 dagen. Nog 100 dagen studeren, lesgeven, heen-en-weren tussen Zeeland en Brabant, trainen, werken in de brasserie en van alles en nog wat doen. Nog 100 dagen tot ik als enige animatrice op een kleine camping in de Ardèche werk. Het was even schrikken toen mijn regiomanager me vertelde dat ik in mijn eentje was geplaatst, maar nog geen tien minuten later had ik al hartstikke veel zin in de zomer. In het warme Zuid-Frankrijk met kinderen knutselen, dansjes en spelletjes doen, aquagymmen… Klinkt super en dat wordt het ook!

Une bonne préparation est la moitié du travail

Vertaling: een goede voorbereiding is het halve werk. Daarom is die van mij al in volle gang. Ik zal maar meteen bekennen dat ik niet ’s werelds grootste danstalent ben en het instuderen van de minidiscodansjes me wat meer tijd heeft gekost dan gemiddeld. Hetzelfde geldt overigens voor de aquagymbewegingen, want ja, tellen en bewegen op de maat van de muziek zijn toch wel een bijzonder lastige combinatie. Gelukkig ben ik tijdens het trainingsweekend besmet met het zogeheten “T4A-virus” – een virus waardoor je vaker dan je zou willen minidiscoliedjes in je hoofd hebt, de drang voelt om te dansen en bijna niet kunt stoppen met denken aan de zomer – en gaat het oefenen vanzelf. Mijn studievriendinnen Jirsca en Silvie gaan deze zomer net als ik werken als animatrice (tip: lees ook hun blogs!) en tijdens onze tussenuren op de lerarenopleiding hebben we al heel wat afgedanst en -gelachen. Naast het voor mij lastigste deel van de voorbereiding, ben ik al actief aan het zoeken naar leuke knutselactiviteiten en spelletjes om op de camping te doen. Zo volg ik Knutseljuffen op YouTube, heb ik de Activiteitenapp op mijn telefoon en vraag ik mijn oma, die vroeger peuterspeelzaaljuf was, om knutseltips.

Met nog 100 dagen te gaan, wordt het toch weleens tijd dat ik wat Frans camping- en animatievocabulaire begin te leren (veel verder dan la chasse au trésor, la caravane, le camping en jouer à cache-cache kom ik momenteel niet), de nodige knutselspullen koop om daarmee te oefenen en een reisplan maak. Vliegen gaat namelijk het snelst, maar passen al die anti-insectenmiddelen en zomerkleren wel in mijn koffer? Met de trein kan ook, maar een treinreis van zo’n duizend kilometer duurt misschien wel ERG lang… In mijn volgende blog zal ik vertellen hoe het leren, knutselen en zoeken van een reis allemaal is gegaan en wat foto’s laten zien van de knutselwerkjes.

Merci voor het lezen en tot de volgende keer! X