‘Ik wil naast jou zitten!’

Na een lange reis (27 uur) met vertraging en veel wachten heb ik vrijdag 8 juli eindelijk mijn bestemming voor deze zomer bereikt: camping Les Amarines! De eerste week als animatrice is voorbij gevlogen (cliché maar waar).

De eerste dag

Mijn eerste Franse telefoontje ging gelukkig goed: ik moest de eigenaren bellen omdat de bus vertraging had. Alles is prima opgelost en na de lange reis was ik erg blij om eindelijk op de camping te zijn. Mijn verblijf is helemaal prima: een tweepersoons caravan voor mij alleen, erg fijn dus! Ook de collega’s zijn erg aardig. Ik kreeg te horen dat ik het eerste weekend nog niet echt hoefde te werken, op een animatieprogramma maken en presenteren na.

Het maken van het programma vond ik nogal pittig. Ik had carte blanche gekregen wat betreft mijn programma, maar nog geen ervaring met animatiewerk. De avond animatie doe ik samen met de zoon van de eigenaren, maar de miniclub en de middag activiteiten moet ik alleen doen. Gelukkig was er het knutselhandboek van Team4Animation! Daar heb ik meteen voor de eerste dagen knutsels uit gehaald om er een beetje in te komen.

De rest van de week

Na de eerste dagen begon ik er ook plezier in te krijgen om de activiteiten voor te bereiden en om met de kinderen te knutselen en spelletjes te spelen. Dat was wederzijds! Ik heb een papieren bootje en verschillende tekeningen gekregen, en tijdens de miniclub vechten ze er nog net niet om wie het dichtst mij mag staan of zitten. De kindjes roepen vaak: ‘Ik wil naast jou zitten!’ Het is erg leuk om die kindjes zo blij te zien. Motivatie voor de volgende miniclubs!

De taalbarrière maakt het nog wel een beetje lastig om iedereen er goed bij te kunnen betrekken, maar met handen en voeten kom ik ook een heel eind. Het is ook best moeilijk om elke dag te moeten vertalen in je hoofd. Ik merk wel dat mijn Frans elke dag ietsjes beter wordt en dat ik elke dag nieuwe woorden leer. Ook gaat het gesprekken voeren met campinggasten en collega’s al een stuk beter. Desondanks is ‘vous pouvez parler plus lentement s’il vous plaît?’ al meerdere keren van pas gekomen.

Beetje eenzaam

Na de activiteiten heb ik me soms wel een beetje eenzaam gevoeld. Je bent als enige Nederlandse werknemer op een camping waar op dit moment nog voornamelijk Fransen en Belgen kamperen. Ook heeft het dinsdag veel geregend en gewaaid en omdat het zo koud was zaten veel mensen in hun caravan of tent dus kon ik ook niet even een praatje maken. Gelukkig werd het weer woensdag wat beter en kon ik een potje kaarten met een Nederlandse familie. De miniclub zat elke dag vol met enthousiaste kindjes die in het Nederlands en in het Frans tegen me aan babbelden. Ook heb ik gezellig gedanst met camping gasten en mijn collega’s tijdens de dansavond van 14 juli. Daardoor voel ik me nu al een stuk beter op mijn plek!

Al met al was het een leerzame en toch wel leuke eerste week. Ik weet nu wat ik kan verwachten en wat er van mij verwacht wordt, dus de komende week gaat het waarschijnlijk beter. Ik ga in ieder geval met 300% inzet de komende weken knallen!

Bewaren