Lastige kinderen: how to omgaan ermee

Een zomer lang met kindjes werken! Ik had er zin in. Al moet ik toegeven dat ik beter ben met kleine peutertjes dan met semi-opstandige tienjarigen. Maar hé: dat is een uitdaging. Zelf ben ik ook pas net de twintig gepasseerd dus ik kan me nog perfect inleven in het leven van tieners.

En dat kon ik ook wel. Het verschil is alleen dat ik een enorm introvert, teruggetrokken en verlegen meisje was. De kinderen die ik animeerde waren het tegenovergestelde. Druk, springerig en vooral heel enthousiast. Ik vond het geweldig! Genoeg animo en energie voor de activiteiten en daar werd ik door aangestoken.

Testosteron

Drie Franstalige jongetjes (leeftijd 8 tot 12) waren alleen wel héél enthousiast. Zij stonden om acht uur ’s ochtends voor mijn caravan en ik legde ze nog net niet om elf uur ’s avonds zelf op bed. Ze plakten aan me en vroegen elke minuut van de dag om aandacht. Ook claimden ze andere kinderen op de camping. Na enkele dagen ontstond hierdoor de eerste ruzie. De jongetjes waren zo behoeftig om aandacht dat, wanneer ze dat niet kregen, ze lichtelijk agressief werden. Zo werd er soms geduwd en getrokken en dat viel natuurlijk niet in goede aard. Mijn baas had de jongens al een paar keer aangesproken. ‘Er moet een reden zij dat deze jongens zich zo gedragen’, dacht ik.

Toen ging me iets opvallen. Ik was er ondertussen achter gekomen dat de drie jongens geadopteerd waren en in een samengesteld gezin opgegroeid waren. Hun pleegouders zag ik elke ochtend om acht uur de camping verlaten. Op een motor, met een mand vol eten voor de hele dag. De jongens werden dan bij een activiteit neergezet en pas ’s avonds laat weer opgehaald. Dit zag ik bijna elke dag, drie weken lang gebeuren. En ineens vond ik het gedrag van de jongens niet meer zo gek. Ze kregen ‘thuis’ gewoon nauwelijks aandacht. Ik kon onmogelijk boos worden op deze kinderen. Maar how to omgaan ermee? Dat vond ik moeilijk.

Jonassen

Op een dag hing de jongste van de drie constant aan mijn arm en wilde de hele dag door knuffelen. Het ging ten koste van de andere kinderen en zorgde voor irritatie bij enkele ouders. Ook bij mij begon het te kriebelen. Wat wil hij van me? Aan het einde van de middag kwam ik erachter dat hij jarig was… Zo ontzettend sneu. Het kind liep al de hele dag rond in zijn zwembroekje en ik had zijn ouders nog niet gezien. Ik verzamelde een groep kinderen bij elkaar en verraste hem in het zwembad met ‘happy birthday’, waarna we hem in het water jonaste. Zo’n kleine actie zorgde voor zo’n grote lach op zijn gezichtje! En voor de andere kinderen was het natuurlijk feest.

Wat ik wil zeggen is dat achter elke vorm van vreemd gedrag een reden zit. Dat wil niet zeggen dat je niet af en toe streng moet zijn. Soms is kordaatheid een voorwaarde om een activiteit goed te laten verlopen. Maar kijk ook verder dan dat. Soms kan je vervelende situaties goed oplossen door alle kinderen erbij te betrekken en simpelweg te zorgen voor een leuke of verrassende actie. En zo niet: dan kan je altijd terugvallen op je baas/bazin en de toppers van Team4Animation!