Lastige kinderen: hoe ga je ermee om?

Lastige kinderen, wie kent ze niet. De ouders denken: we laten onze kinderen wel even bij de miniclub achter, zodat wij lekker naar de winkel/stad/dorp kunnen. Ook ik heb deze kinderen/ouders meegemaakt in de twee zomers die ik in Frankrijk gewerkt heb. De grote vraag luidt: hoe ga je daarmee om?

Je hebt kinderen in je miniclub die het hartstikke leuk vinden om te knutselen, spelletjes te spelen, tekenen en ga zo maar door met de activiteiten die je kunt doen. Deze kinderen zijn dus hartstikke enthousiast en doen alles met veel plezier. Daarnaast heb je altijd de kinderen die door de ouders ‘gedumpt’ worden bij de miniclub, zodat zij er even lekker op uit kunnen zonder kinderen. Soms handig, maar vaak is dat voor de animateurs minder prettig!

4 – 6 jaar

Je hebt  kinderen van 4-6 jaar die de miniclub super leuk vinden en elke ochtend weer aanwezig zijn met veel enthousiasme. Je hebt ook de kinderen die huilend in mama’s armen hangen, omdat ze echt niet mee willen doen met die ‘stomme miniclub’. Tja, als animatrice heb ik in mijn beste Frans of andere taal verteld wat we die ochtend gingen doen en gevraagd of het kind mee wil doen. Zegt het kind dan nee, dan is het voor mij klaar en dan ga ik er vanuit dat de ouders het kind weer meenemen.
Wat doet die moeder? Zij zet het kind bij mij neer aan de tafel en gaat er gauw vandoor, een huilend kind achterlatend bij mij.. Soms heb je dan geluk dat het kind vanzelf stopt en weer meedoet. Of je hebt de pech dat de komende twee uur je een huilend kind hebt dat alle spullen omgooit en er een volkomen bende van maakt!

Gevolg: na de miniclub even een gesprekje voeren met de ouders en vertellen dat ik de hele ochtend met een huilend ‘vervelend’ kind heb gezeten dat niet mee wilde doen met de activiteit. In de hoop dat de volgende ochtend/middag het kind niet meer komt opdagen, of wel maar dan meedoet aan de activiteit.

6 – 12 jaar

Ook in deze categorie heb je de kinderen die elke dag vol enthousiasme meedoen aan de miniclub. Je hebt hier ook de kinderen, waarvan de ouders hen verplichten om naar de miniclub te gaan om bijvoorbeeld vriendjes te maken. Zij hangen dan niet huilend in mama’s armen, maar komen nors en boos de miniclub binnen. Je hebt hier je handen vol aan, omdat zij geen zin hebben om de activiteit uit te voeren of ze lopen telkens rond, zitten overal aan, stellen je honderdduizend vragen (wat opzicht niet erg is)! Anders gezegd; deze kinderen gaan zich al snel vervelen en willen iets anders doen dan de activiteit die ze eigenlijk ‘moeten’ doen.

Gevolg : je gaat met die kinderen een andere activiteit bedenken die zij wel leuk vinden en die zij zelfstandig of onder begeleiding van een animateur (ligt er net aan met hoeveel je de miniclub draait). Soms kun je ook de eerste activiteit afmaken en daarna iets gaan doen wat de grotere kinderen ook leuk vinden. Op de sommige campings heb je jong en oud gescheiden in de miniclub, waardoor je gerichtere activiteiten kunt bedenken voor de doelgroep.

Wat natuurlijk begrijpelijk is. 365 dagen van die drukke kinderen…. Ouders verdienen ook wel vakantie. Maar maak je geen zorgen want ik heb het ook overleefd! Aan het einde kwamen ze zelfs met plezier naar de miniclub

De verplichte miniclub

Ja, dit had ik afgelopen zomer. Gasten en kinderen moesten zich inschrijven voor de miniclub. Ik stond samen met een Franse collega iedere ochtend om 9:45 bij de miniclub. Dan stroomden de kinderen en ouders binnen en vooral op maandag zat het bommetje vol met ouders die hun kind wilden inschrijven. Datzelfde geldt natuurlijk ook voor de miniclub van 15u tot 17u. Om 14:45 begon de inschrijving. Iedere dag, 5 dagen in de week deden wij ditzelfde ritueel.

Probleem 1: wij mochten maar 30 kinderen per twee animateurs. We hebben dus ook meegemaakt dat we kinderen moesten afwijzen, deze stonden dan voor de middag of de volgende ochtend als eerste op de lijst! Zodat ze toch mee konden doen.

Probleem 2: Kinderen waren verplicht om te blijven van 10u tot 12u als ze zich hadden ingeschreven. Zodra de ouders weg waren uit de miniclub moest het kind tot 12u blijven. We hebben dus ook weleens gehad dat een kind rond 1030 naar papa en mama wilde, omdat hij het niet leuk vond. Vaak is het kind toch gebleven tot einde miniclub. Heel soms hebben we ouders opgebeld (telefoonnummer staat op inschrijfformulier) en gevraagd of ze het kind wilden ophalen met de reden.

Nu geen paniek! De miniclub is heel leuk, écht waar. Soms kom je alleen misschien van dit soort gevallen als hierboven beschreven tegen. Maar bedenk dan maar zo: hoe je omgaat met deze kinderen is per animateur verschillend, een ding is wel: wees creatief!