Il pleut comme vaches qui pissent

Il pleut comme vaches qui pissent, of te wel: het regent alsof koeien pissen. Veel inlevingsvermogen heb je niet nodig om daar een beeld bij te kunnen vormen. Een Normandische vader leerde me de zin en met een reden. Het regende weer eens (verrassend) non stop en niet zo zacht ook. Eigenlijk is het weer hier heel juli, afgezien van één week, minder prettig geweest.

Zaterdag 2 augustus liet het weer ook weer van zich horen. Het was mijn vrije dag en tevens het Fête du Lac d’Annecy. Met vier andere Team4Animationers heb ik die dag in Annecy vertoefd om daar het feest te ervaren. Het zou een hele happening worden met als knaller een 70 minuten durende vuurwerkshow in de avond. Op de fiets bereikten we Annecy en de ZON scheen. Ongelofelijk. Annecy is een heel mooi stadje, dus overdag vermaakten we ons wel. Tijdens het avondeten begon het helaas te regenen en hebben we – dit is onze redding geweest – nog net aan vuilniszakken kunnen kopen. We hadden namelijk kaartjes voor de vuurwerkshow op het gras en we hadden geen zin in een doorweekte onderbroek. Gewapend met de vuilniszakken sloten we rond 8 uur aan in de rij om een plekje op het gras te bemachtigen. Het natte gras was het grootste probleem nog niet, nee, dat was de lucht die onze kant op kwam. Donkere wolken verzamelden zich boven het meer en iedereen haalde zijn paraplu’s al tevoorschijn. Nou heb ik natuurlijk geen paraplu in mijn koffer gestopt, want hé, ik ging in Frankrijk werken. Dat zou ik toch niet nodig hebben. Hu-hum. Ik maakte dus maar een gat in een vuilniszak voor mijn hoofd, trok de vuilniszak aan, vouwde een vuilniszak om mijn benen en had er dan nog één om op te zitten. En toen barstte het natuurgeweld los. Van kwart voor negen tot kwart voor 10 heeft het non stop keihard geregend en geonweerd. Onze onderbroeken waren niet verzopen, nee, we konden er zelf in zwemmen.

Toen om 10 uur dan toch de vuurwerkshow begon, hebben we klappertandend van de kou nog tot kwart over 11 het vuurwerk gekeken. Het vuurwerk was prachtig, dus wat dat betreft de regen een beetje waard. Eén minpuntje: we moesten nog een uur terug fietsen. Gelukkig viel dat mee, want het regende niet en de lichaamsbeweging zorgde ervoor dat we het weer wat warmer kregen. Ook zijn om half 2 ’s nachts de douches op mijn camping heel lekker warm, omdat geen andere gek op dat tijdstip gaat douchen, dus dat was heerlijk. Om half 3 sliep ik uiteindelijk opgewarmd comme un ange, klaar om kwart over zeven weer fris en fruitig op te staan …