“De hel van Lille”

Hoi hoi lieve allemaal!

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik mijn laatste blog voor Team4Animation heb geschreven! De heimwee naar afgelopen zomer begint flink toe te slaan nu we hier in ons koude kikkerlandje langzaam aan richting de winter gaan. Aangezien ik tijdens afgelopen zomer niet heb geblogd, vind ik dit een mooie reden om jullie de komende tijd een klein beetje mee te nemen op reis, langs alle mooie momenten en hoogtepunten van mijn zomer op ‘Domaine les Moulins’! L’été de mes rêves!

Het is inmiddels al weer ruim viereneenhalve maand geleden dat ik dan eindelijk mocht afreizen naar île de Noirmoutier, een prachtig eilandje bij de Franse westkust. Zaterdagochtend 28 juni om 7:18 uur vanuit Amsterdam, samen met reismaatjes Kevin en Lisa die op Guyonnière gingen werken. Mijn lieve collega, Fleur, was al een week op Les Moulins. Op Amsterdam Centraal werd er afscheid genomen van de papa’s, mama’s, broers/zussen en vriendinnen. Daar gingen we dan! (Met onze 623 kilo bagage verdeeld over minstens 60 koffers en tassen…..) Het übergrote bagagerek  tussen onze coupé en de volgende coupé is bedoeld voor ons én alle medereizigers waarmee we de coupé delen. Voordat er überhaupt een poging was gedaan door ons om onze bagage er in te leggen lagen we al dubbel… Dit ging niet passen! Na heel veel puzzelen, passen en meten zat al onze bagage in het rek en was het rek ook proppie vol. Zo, onze reis kon beginnen! (Nu de andere reizigers met hun bagage nog, hihihi!)

Het eerste stuk van de reis verliep prima! Lekker kletsen, lachen, dansen (uhu, echt waar, dansen) en voor we het wisten waren we al in Lille. Als we vooraf hadden geweten wat voor een ellende ons te wachten stond, hadden we er vast niet zo ontspannen bij gezeten het eerste deel van de reis! De overstap in Lille was niet alleen van het ene spoor naar het andere spoor, maar ook nog van het ene station midden door Lille naar het andere station. Lopend… met alle bagage… in slechts een uur tijd… Na het eerste half uur al besteed te hebben aan het bedenken van een tactiek en het zoeken van de weg moesten we toch echt als een malle op weg naar Station Lille Flandres. Ieder van ons had zo veel bagage dat niemand het redden kon om z’n eigen bagage in z’n eentje te dragen. Helaas was er geen andere manier want elkaar helpen was ook geen optie. Met ieder 4 grote tassen om de nek, een grote mega dikke vette zware koffer en daar bovenop ook nog weer eens twee tassen gingen we opweg naar het andere station. (Sjok sjok, en om de 5 meter pauze omdat je schouders er bijna af vielen door de tassen).

Bíjna op plaats van bestemming begon de échte ellende. Met nog een goede 10 minuten tot de trein vertrok en met het station al in zicht begaf het wieltje van m’n koffer het MIDDEN op het zebrapad van een enorm drukke weg met heel veel ongeduldige Fransen waardoor mijn trolleykoffer voorover klapte en alle tassen die daar nog op stonden ook languit op de weg kwamen te liggen. Alsof dat al niet erg genoeg was met alle toeterende auto’s kwamen er op dat moment OOK NOG een stuk of 6 politieauto’s keihard aan scheuren met sirenes en al die toevallig nét over de weg moesten waar wij stonden… Ola, daar stonden we dan met alle bagage languit over de weg in Lille…. Vanaf dat moment is het voor ons ‘De hel van Lille’ 😉 We wisten niet zo goed of we nu moesten vloeken of lachen, uiteindelijk stond ik toch met tranen van het lachen weer veilig aan de overkant van de weg, mét bagage! (Hulde aan Kev en Lies!) Er werd een eindsprint van ik weet niet wat ingezet en op de minuut na hebben wij onze trein gehaald, op naar de eindbestemming! Deze hebben we allemaal veilig bereikt, onze zomer kon beginnen!

Benieuwd waarom Fleur en ik tijdens de eerste ontmoeting met de security van onze camping meteen al bonje hadden met ‘m en ik om 4 uur snachts met mijn tenen in de vriezer tussen de aardappeltjes heb gelegen? You can all read it in my next blog!

Tot gauw! Liefs, Bo