Alleen op de camping

Toen ik deze zomer naar Frankrijk vertrok om aan mijn grote avontuur te beginnen ging ik op reis met het idee dat ik zou samenwerken met een Belgische animator. Daar had ik ontzettend veel zin in en vond ik ook fijn aangezien je dan iemand hebt die dezelfde gevoelens deelt over het werk dat je uitvoert. Eenmaal aangekomen op de camping bleek dit toch iets anders uit te pakken. Thierry, de Belgische animator, was een zeer goede vriend van de campingbazen die elkaar al kende voor de camping überhaupt bestond. En Thierry zou een keer per week een quiz organiseren en hield zich verder ook veel bezig met het onderhouden van camping samen met mijn bazen. De miniclub en de sportactiviteiten zou ik toch echt alleen moeten gaan doen.

Voor mij was dit eerst een beetje verwarrend en teleurstellend. Ik moest mijn mindset even gaan aanpassen. Want ik vind het opzich wel spannend om alles alleen te organiseren. Maar ik heb ook gemerkt dat hier veel voordelen aanzitten.

Spannend

Laten we eerst beginnen met de nadelen (wat er niet zoveel zijn hoor). Voor mij was het mijn eerste zomer om animatiewerk te doen op een camping in Frankrijk. Het was in het begin voor mij best wel moeilijk om de activiteiten goed te organiseren. Ik heb een superleuk en leerzaam trainingsweekend gehad die me ontzettend veel heeft geholpen, maar als je in het in de praktijk gaat brengen is het toch wel even wennen. Vragen als ‘Wat vinden kinderen leuk?’ ‘Hoelang moet ik een activiteit doen?’ en ‘Wat als ze zich gaan vervelen?’ kraakte mijn brein. Naast de zenuwen vond ik het ook aardig moeilijk dat ik deze gevoelens niet met iemand kon delen die hetzelfde doormaakt. De groepsapp met de andere animators heeft me ontzettend geholpen maar een mede animator die ook een handje helpt als kinderen moeilijk zijn en snapt waar het over gaat op de camping waar ik werk was toch soms wel fijn geweest. En dat bracht gelijk mijn derde minpuntje met zich mee: toch wel een beetje last van heimwee, waar ik nog een heel blog aan ga besteden.

Pluspunten

Maar daarnaast brengt het ook veel pluspunten met zich mee. Want hoewel ik geen medeanimator had die me kon helpen, ik had het allemaal wel zelf in de hand. Ik kon zelf beslissen wat ik wilde doen. Als ik een activiteit niet leuk vind om met de kinderen te doen dan is het heel simpel: kan ik het gewoon verwisselen voor iets leukers. En daarnaast was ik ook gelijk de leukste animatrice! Want met een medeanimator was er waarschijnlijk nog een campingoorlog uitgebroken over wie de leukste animator is natuurlijk. Daarboven is het ook nog eens super leerzaam. De spanning in het begin was misschien juist wel fijn. Je moet uit de comfort zone komen en er helemaal voor gaan. Wat in het begin natuurlijk moeilijk is, maar wat me ook zoveel heeft geleerd. Niet alleen op animatiegebied. Toen ik voor het eerst de minidisco moest opstarten en al die dertig kinderen plus ouders eerst keken en niet meededen brak het zweet wel los. Maar ben ik nu nog bang om helemaal los te gaan voor een groep mensen? Of om een presentatie te geven? Nee, ik geniet er nu zelfs van .

Elk voordeel heeft zo z’n nadeel, maar het is belangrijk dat je altijd de voordelen blijft zien.

À Bientot!