Je suis arrivée!

Bonsoir à tous,

Eindelijk, na een uur zweten in het vliegtuig vol krijsende kinderen, dronken vriendengroepen en oude vrouwtjes met vliegangst, anderhalf uur strompelend met twee koffers door de drukte op Lyon Part Dieu en een uur staand in de trein naar Culoz, ben ik eindelijk aangekomen op de camping. De eigenaresse pikte me op op het station, en lucky me, ze spreekt Nederlands. Een fijne afwisseling na de gekunstelde Franse zinnetjes op het vliegveld tegen de securité, waardoor pijnlijk duidelijk werd dat m’n Frans tot dramatisch niveau is gezakt. En ook de bewering dat ik het niet spreek, maar wel begrijp is gelijk teniet gedaan. Fransen praten zo snel! Dus na een korte introductie in het Frans gingen de gesprekken met m’n nieuwe collega’s vrij snel over in het Engels, omdat zij ook wel inzagen dat er geen zinnig woord Frans uit mijn mond kwam. Pijnlijk, maar we werken eraan! Over werken gesproken: ik begin maandag pas, dus morgen heb ik nog een dagje vrij om de camping en de gasten te leren kennen. Wel zo fijn, aangezien ik natuurlijk zelf het grootste visitekaartje ben van de animatie en de mensen moeten weten welk gezicht er achter de animatie zit. Dus ik ben al naar hartenlust aan het socializen met kinderen en hun ouders en tot nu toe ben ik enthousiast ontvangen. Aan de sfeer ligt het hier dan ook zeker niet, die is echt top! De mensen die ik tot nu toe heb ontmoet, zijn allemaal erg aardig en geïnteresseerd, ondanks de taalbarrière.

De camping zelf ligt op een prachtige locatie, direct aan een meer met uitzicht op de bergen. Het is geen grote camping, wat zorgt voor een intieme sfeer. Ik verblijf in een mobile home, wat in feite een veredelde caravan is, maar die ik wel helemaal voor mezelf heb. Om het ultieme campingleven te ervaren, moet ik wel gewoon met mijn wc-rolletje onder mijn arm naar het toiletgebouw, maar dat went vast. Ook de spinnen in m’n mobile home neem ik voor lief, hoort toch bij het kampeerleventje en misschien raak ik zo wel van mijn fobie af.

Al met al ben ik tot nu toe superenthousiast en kan ik niet wachten om m’n eerste werkdag te hebben. Tot die tijd geniet ik nog even van het niets doen, want werken in het buitenland is toch ook een beetje vakantie hebben.

À bientôt!